• พูดคุย ซักถาม ตรวจอาการของผู้ป่วย เพื่อวินิจฉัยโรค
• บันทึกประวัติการรักษาผู้ป่วย ทั้งอาการ ยาและวิธีการรักษาที่ผู้ป่วยได้รับ
• เลือกจ่ายยาที่เหมาะสมให้กับผู้ป่วย
• ทำหัตถการเพื่อรักษาอาการเจ็บป่วยของผู้ป่วย 
• คนไข้หลัก ๆ จะเป็นกลุ่มผู้สูงอายุและผู้ป่วยที่โรคมีอาการต่อเนื่อง ไม่หายขาด เช่น ผู้ป่วยเบาหวานที่จะต้องมาปรับยาทุกเดือน ผู้ป่วยความดันที่ต้องมาตรวจสุขภาพเป็นประจำ เป็นต้น ทำให้อายุรแพทย์จะได้เจอผู้ป่วยคนเดิม ๆ

• ช่วง 07.00 - 10.00 น. ของแต่ละวัน ออกตรวจซักถามอาการ ติดตามผลการรักษากับคนไข้ในที่นอนในโรงพยาบาล
• ใช้เวลาประมาณ 3-4 ชั่วโมง/วัน ในการนั่งตรวจคนไข้นอกที่ห้องตรวจ 
  • ซักประวัติ ถามอาการ พูดคุยขอข้อมูลยาที่กิน ดึงข้อมูลมาให้ได้มากที่สุด
  • ตรวจร่างกายทุกระบบ โดยเฉพาะในจุดที่สงสัยอาการ เพื่อเริ่มสันนิษฐานโรคที่เกิดขึ้น
  • วางแผนส่งตรวจเพิ่มเติมเพื่อยืนยันอาการหรือแยกโรคที่ไม่ใช่ออกไป เช่น เจาะเลือด เป็นต้น
  • ถ้าข้อมูลยังไม่ชัดเจนอาจจะมีการทำหัตถการ เช่น การส่องกล้อง, X-ray แบบคอมพิวเตอร์ เป็นต้น
  • นำข้อมูลทั้งหมดมาระบุโรค และออกแบบการรักษา โดยเลือกวิธีการที่ดีที่สุดในการรักษาโรคและเหมาะสมกับข้อจำกัดของผู้ป่วย เช่น อายุ นำ้หนัก อาการแพ้ยา ต้นทุนค่าใช้จ่าย เป็นต้น
  • นัดติดตามผลการรักษา
• ในช่วงเย็น มีงานออกตรวจคนไข้ในอีกครั้ง
• มีการอยู่เวรตอนกลางคืนเพื่อรองรับผู้ป่วยฉุกเฉินหรือการขอคำปรึกษาจากแผนกอื่น

1. พยาบาล ผู้ช่วยพยาบาล
2. แพทย์ทั่วไป แพทย์เฉพาะทางแผนกอื่นๆ
3. เภสัชกร 

• สถานที่ทำงานของอายุรแพทย์ส่วนใหญ่ก็จะเป็นการทำงานประจำอยู่ในโรงพยาบาลทั้งโรงพยาบาลรัฐและโรงพยาบาลเอกชน รวมถึงอยู่ในคลินิกต่าง ๆ 
• อายุรแพทย์ที่ทำงานในโรงพยาบาลรัฐและโรงพยาบาลเอกชนมีชั่วโมงการทำงานที่ไม่ต่างกัน ทำงานวันละประมาณ 8 ชั่วโมง ตั้งแต่ 08.00 - 16.00 น. 
• การอยู่เวรในวันเสาร์ อาทิตย์ อยู่ที่ความสมัครใจ แต่ส่วนใหญ่แล้วอายุรแพทย์ก็จะเข้ามาทำงานเพราะผู้ป่วยไม่มีวันหยุด
• เนื่องจากการเป็นแพทย์คือการค้นหาโรค ตรวจรักษาคนไข้ ดังนั้นอาจจะต้องเจอสภาพการทำงานที่เลอะเปรอะบ้าง

1. เรียนจบคณะแพทย์และเรียนต่อเฉพาะทางสาขาอายุรกรรมอีก 3 ปี หรือจะเรียนเฉพาะทางต่ออีก 2 ปี เพื่อพัฒนาไปเป็นแพทย์อายุรกรรมเฉพาะทางก็ได้
2. ชอบคุยกับผู้คน ชอบเข้าสังคม เพราะอายุรแพทย์จะต้องพูดคุยกับผู้ป่วยเยอะ
3. สามารถทำงานกับผู้สูงอายุได้ มีความสุขกับคุณลุง คุณป้า ที่มาเจอกันบ่อย ๆ
4. รักการเรียนรู้ พัฒนาตัวเอง เพราะต้องติดตามข้อมูล งานวิจัย ผลงานวิชาการ ที่มีการอัพเดทอยู่ตลอดเวลา
5. มีทักษะการคิด วิเคราะห์ และการคิดอย่างเป็นระบบ
6. มีทักษะทางภาษาอังกฤษ เพราะหนังสือเรียนส่วนใหญ่เป็นภาษาอังกฤษ

• ได้รับค่าตอบแทนเป็นเงินเดือน ค่าเวร ค่าหัตถการ ค่า พ.ต.ส. (เงินเพิ่มสำหรับตำแหน่งที่มีเหตุพิเศษของผู้ปฏิบัติงานด้านการสาธารณสุข) โดยระดับรายได้มากน้อยจะขึ้นกับโรงพยาบาลที่สังกัด ความเชี่ยวชาญ และความขยันในการจัดตารางเข้าเวร
  • สังกัดโรงพยาบาลรัฐจะได้รับเงินเฉลี่ย 40,000 - 80,000 บาท
  • สังกัดโรงพยาบาลเอกชนจะได้รับเงินเฉลี่ย 100,000 - 250,000 บาท 
• เส้นทางการเติบโตของอายุรแพย์มีอยู่ไม่กี่อย่าง ได้แก่
  • พัฒนาตัวเองเป็นแพทย์เชี่ยวชาญเฉพาะทางไปเรื่อย ๆ
  • เป็นแพทย์ที่ทำงานวิจัยเพื่อสร้างความรู้ใหม่ ๆ ให้กับวงการ
  • เป็นคุณครูแพทย์เพื่อสอนนักศึกษาแพทย์
  • ขยับไปรับตำแหน่งในฝ่ายบริหารของโรงพยาบาล เช่น ผู้อำนวยการโรงพยาบาล เป็นต้น
• สามารถทำงานคลินิกนอกเวลาทำงานในโรงพยาบาลเป็นงานพิเศษที่ช่วยเพิ่มรายได้ได้
• ผลตอบแทนที่นอกเหนือจากตัวเงิน คือ มีความรู้เพื่อใช้ดูแลสุขภาพตัวเอง สุขภาพคนรอบข้างและคนในครอบครัวได้
• มีความท้าทายในการทำงานที่อาจกระทบเวลาส่วนตัวในชีวิต เช่น ทำงานเช้าถึงเย็นที่อาจต้องเข้าเวรข้ามคืน และวันรุ่งขึ้นก็เริ่มงานแต่เช้าโดยไม่ได้มีช่วงพัก การมีตารางงานทุกวันไม่เว้นวันเสาร์อาทิตย์หรือวันหยุดนักขัตฤกษ์
• มีข้อจำกัดเรื่องความเหมาะสมที่เกิดจากบทบาทการเป็นแพทย์ อาจจะทำให้ไม่สามารถทำบางอย่างที่คนทั่วไปทำได้

มัธยมศึกษาตอนปลาย

• สายวิทย์-คณิต
• (ปัจจุบันมีโอกาสสำหรับนักเรียนทุกสายการเรียน แต่จำเป็นต้องมีความรู้และทักษะ สามารถสอบวัดระดับและผ่านเกณฑ์คัดเลือกต่างๆ ตามที่กำหนดด้วย)

ปริญญาตรี เช่น

• คณะแพทยศาสตร์ศิริราชพยาบาล
• คณะแพทยศาสตร์
• วิทยาลัยแพทยศาสตร์และการสาธารณสุข
• สำนักวิชาแพทยศาสตร์

ปริญญาโท/ เฉพาะทาง เช่น

• หลักสูตรประกาศนียบัตรแพทย์ประจำบ้านฯ สาขาอายุรศาสตร์
• หลักสูตรวิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาอายุรศาสตร์
• หลักสูตรประกาศนียบัตรบัณฑิตชั้นสูง สาขาอายุรศาสตร์ 

ปริญญาเอก เช่น

• หลักสูตรวิทยาศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาอายุรศาสตร์

*ข้อมูล ณ ปี 2567

https://www.trueplookpanya.com/explorer/occupation-step3/9